ดังเช่น ฟ้าคราม สายแดด และนัยน์ตาของเด็กน้อย
อย่าเพ่งเล็งแต่ด้านทุกข์ ...
เราต้องสัมผัสด้านงดงามน่าอัศจรรย์ของชีวิตด้วย
ทั้งหมดล้วนอยู่ในเราและรอบๆตัวเรา.. ทุกเวลาและสถานที่...
หากเราไร้สุข ขาดสันติภายในใจ ...
ย่อมไม่อาจแบ่งปันสันติและความสุขกับผู้อื่นได้...
แม้เขาจะเป็นคนที่เรารักและอยู่ร่วมชายคาเดียวกันก็ตาม
แต่ถ้าเรามีสันติสุข...
เราจะยิ้มและแย้มบานได้อย่างดอกไม้...
ทุกคนในครอบครัวตลอดรวมถึงสังคม...
...จะได้รับอานิสงส์จากสันติภาวะของเรา
เราต้องพยายามเป็นพิเศษหรือไม่ในการชื่นชมความงามของฟ้าคราม
เราต้องฝึกเสียก่อนจึงจะดื่มด่ำความงามดังกล่าวได้กระนั้นหรือ
เปล่าเลย... เราดื่มด่ำได้ทันที...
แต่ละวินาทีของชีวิต เราสามารถดำเนินไปเยี่ยงนี้
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เวลาใด...
เราสามารถชื่นชมสายแดด ชื่นชมการปรากฎอยู่ของกันและกัน
หรือกระทั่งชื่นชมความรู้สึกขณะหายใจได้
เราไม่จำเป็นต้องไปชื่นชมฟ้าครามถึงเมืองจีน
ไม่จำเป็นต้องดั้นด้นไปถึงอนาคตเพื่อจะชื่นชมลมหายใจ
เราสามารถสัมผัสทั้งหมดนั้นได้เดี๋ยวนี้...
คงเป็นเรื่องน่าเสียดายถ้าเราตระหนักเห็นแต่ด้านที่เป็นทุกข์...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น