สืบรอยกรรม
โดย..ระเด่นบุษบา หนึ่งหรัด
หอมกลิ่นแก้วโกสุมเร้ารุมกลิ่น
เข้าสู่จินตนาการผ่านความฝัน
เมื่อถึงยามชาติภพบรรจบกัน
หล่อเลี้ยงขวัญรอคอยสืบรอยกรรม
ความทรงจำพลิ้วระลอกเหมือนบอกว่า
ทรมาเราสองต้องร้องร่ำ
สัมผัสความอาลัยผ่านนัยคำ
คอยตอกย้ำเนืองเนืองเป็นเรื่องเดียว
ความฝันเหมือนไฟสุมคอยรุมเร้า
ค่ำตราบเช้าเฝ้าแต่ชะแง้เหลียว
รอคอยอย่างอดทนเพื่อคนเดียว
เห็นเพียงเสี้ยวหน้านั้นที่ฉันคอย
น้องยังคงซื่อตรงอยู่ตรงนี้
ด้วยเหลือที่จะคิดคืบเข้าสืบสอย
วอนฟ้าดล..พี่ถวิล..อย่าสิ้นรอย
ความหวังลอยยั่วเย้าให้เฝ้ารอ
จะรู้กันบ้างไหมหัวใจพี่
ว่าตรงนี้มีคนพร่ำบ่นขอ
พรเทวัญชั้นฟ้ามาถักทอ
และเติมต่อความทรงจำที่ช้ำตรม
น้องรอคอยพี่นั้นเนิ่นนานนัก
เมื่อความรักหลอมหลั่งเข้าสั่งสม
รักเรานี้ถูกชี้ชัดจากหัตถ์พรหม
ผูกเป็นปมเงื่อนตายสุดคลายแล้ว
- - ระเด่นบุษบา - -
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น