กะ-วี-กะ-วาด...ชุด...สองใจ...ความนัยเดียว

สองใจ...ความนัยเดียว
โดย..ระเด่นบุษบา หนึ่งหรัด

ระหว่างสองหัวใจความนัยเดียว
ย่อมยึดเหนี่ยวถึงกันเกินกั้นขวาง
...ความคิดถถึงซึ้งสู่..ฤารู้จาง
ผ่านช่วงต่างขอบฟ้า...ร่วมอาลัย

จะรู้กันบ้างไหมว่าใจนั้น
ยังรักและผูกพันแม้นหวั่นไหว
จะคงมั่นต่อพี่ชายทั้งกายใจ
รับรู้นัยแห่งคำที่ระพัน

ในคืนค่ำที่เย็นเยียบและเงียบเหงา
มันรุมเร้าเกินคาดให้หวาดหวั่น
ด้วยหนทางห่างไกลได้กีดกัน
สองเรานั้นมั่นในน้ำใจเดียว

แม้บางครั้งปัญหาจะถาโถม
ราวถูกโหมด้วยน้ำหลากอันกรากเชี่ยว
อย่าให้ความรัญจวนมันม้วนเกลียว
และซึมแทรกลอดเลี้ยวทุกเสี้ยวใจ

สองเรานั้นมั่นใจไม่ไห้หวน
แม้ทุกส่วนเสี้ยวนั้นจะสั่นไหว
ความดีที่ลึกล้ำแห่งน้ำใจ
ย่อมถักทอสายใยยากคลายคลอน

ความห่างไกลมิใช่อุปสรรค
ที่จะทำให้ความรักเราหักถอน
บทเพลงรักแผ่วเบาอย่างเว้าวอน
จะออดอ้อนแอบออแทนข้อความ

สดับเถิดเพลงพร่ำแทนคำน้อง
อย่าหม่นหมองซึมซาบด้วยวาบหวาม
ถวิลเถิดความสุขจะลุกลาม
เป็นความงามล้ำค่ายามราตรี

ได้ยินไหมเสียงน้องกระซิบสั่ง
หมายหลอมหลั่งอุ่นไออยู่ในที่
กลบร่องรอยอาลัยด้วยไมตรี
ยอมสุดที่สุดทางจะร้างลา

หากใจพี่คงมั่นมิหวั่นไหว
ส่งหัวใจของน้องล่องลอบยหา
ย่อมจะไม่รวนเรด้วยเวลา
รักยังตราตรึงอยู่มิรู้เลือน