คิดถึงภาพความสัมพันธ์ในวันผ่าน
ที่อ่อนหวาน..อาทรและอ่อนไหว
สองเราร่วมก่อเกื้อสายเยื่อใย
เผยความนัยให้สดับร่วมรับรอง
ความรักของสองใจเฝ้าใฝ่ฝัน
ย่อมผูกพันอาลัยแห่งใจสอง
เมื่อบทเพลงครวญคร่ำท่วงทำนอง
อาวรณ์พร้องพร่ำอยู่มิรู้คืน
เป็นความหมายเรืองรองของชีวิต
หากไร้ศักดิ์และสิทธิเกินคิดขืน
ในเส้นทางที่อุบัติให้หยัดยืน
ค่อยแตะตื่นอารมณ์ให้สมยอม
เป็นความรู้สึกหนึ่งที่ซึ้งซ่าน
ผ่านเวลายาวนานยิ่งหวานหอม
แทรกความนัยลึกล้ำให้ด่ำดอม
เมื่อใจน้องพรั่งพร้อมยอมอีกใจ
พี่อ่อนหวานเอ็นดูน้องรู้สึก
จากส่วนลึกอารมณ์เกินข่มไหว
มอบความรักแหนหวงความห่วงใย
แด่ผู้อยู่แสนไกลแต่ใจชิด
ใกล้ด้วยแรงผูกพันและมั่นหมาย
ห่างเพียงกายไกลล่วงใช่ดวงจิต
ในทุกความหวานซึ้งคำนึงคิด
จะตรึงติดใจมั่นน้องสัญญา
จะมีสักกี่ชายที่รายรอบ
มีรักนอบนองเนืองอยู่เบื้องหน้า
น้องมิเคยแปรผันหวั่นอุรา
เสน่หามอบคนดีที่อยู่ไกล
ใจดวงน้อยรอคอยละห้อยหา
คนอีกฟ้าไกลลิบกระพริบให้
บอกยังรักแหนหวงดั่งดวงใจ
ก็อุ่นไอ..เกินถวิลด้วยยินดี
เสียงร้องไห้สะอื้นในคืนผ่าน
ค่อยประสานเติมแต่งด้วยแสงสี
ความรักและเยื่อใยที่ใจมี
จากคนดี..ของใจ..ใครคนนั้น
- - ระเด่นบุษบา - -
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น